Sołtys Waldemar Binder
Miejscowość sołecka położona na południe od Dobrej. Składa się z jednej wsi, zamieszkałej przez około 110 osób. Powierzchnia Ostrówka wynosi 413 ha. Wieś położona jest pomiędzy kompleksem leśnym należącym do Leśnictwa Linne, a łęgami nad rzeką Teleszyną. Stąd być może jej nazwa wywodząca się od słowa ostrów czyli wyspa, ponieważ jest to swoista wyspa w morzu zieleni.
Mieszkaniec tej miejscowości to – ostrówczanin.
Historia Wsi
Kiedy ustanowiono tą wieś trudno dociec. W XIX wieku wchodziła w skład dóbr Rzymsko. To tutaj znajdował się jeden z folwarków. W końcu XIX wieku zajmował on powierzchnię ponad 500 mórg czyli 280 hektarów. Stały tam wówczas trzy budynki murowane i dwa drewniane. W kompleksie wsi leżących na terenie dóbr Rzymsko, wieś Ostrówek była największa. Tamtejsi włościanie mieszkali w jedenastu domach i byli posiadaczami 169 mórg ziemi czyli blisko 95 ha. Jak informuje XIX-wieczny spis parafii diecezji kujawsko-kaliskiej, Ostrówek należał do parafii Miłkowice. Dopiero w 1928 roku, ta poddobrska wieś przeniesiona została do tutejszej parafii. Administracyjnie wieś znajdowała do 1938 roku w granicach gminy Ostrów Warcki.
Dzisiejszy obraz wsi
Ostrówek ma rolniczy charakter, choć położenie pomiędzy lasem, a kompleksem łąk i pastwisk oraz bliskość rzeki Teleszyny stwarza bardzo dobre, choć na razie jeszcze niewykorzystywane warunki do rekreacji i wypoczynku na łonie natury. W centrum wsi znajduje się strażnica Ochotniczej Straży Pożarnej. We wsi przy drogach znajdują się ładne, współcześnie wymurowane z cegły klinkierowej kapliczki. Nieopodal remizy OSP w sąsiedztwie zadrzewień okazałe głazy wyciągnięte z pól przez rolników. Ostrówek cechuje się użytkami rolnymi o niskiej bonitacji glebowej. Spora część gruntów jest zalesiona, niewiele gruntów ornych i stosunkowo dużo użytków zielonych, położonych w dolinie rzeki Teleszyny. Na łąkach gniazduje, bądź przebywa okresowo wiele gatunków ptaków. Miejscem urokliwym jest polana leśna, położona kilkaset metrów od drogi asfaltowej, z zabudową mieszkalną i letniskową.
źródło: Stanisław Stasiak, Miasto i Gmina Dobra, przewodnik turystyczny, 2014 r.
