Podział administracyjny

Sołectwo Stawki

Sołtys Jerzy Skoberańda

Sołectwo składa się z trzech niewielkich wiosek, a raczej kolonii: Kaczek, Młynów Piekarskich i Stawek. W sumie zamieszkuje w nich niewiele ponad dziewięćdziesiąt osób. Pod względem powierzchni jest to największe sołectwo w gminie Dobra. Jego ogólna powierzchnia wynosi 1391 ha. Posiada ono duże walory turystyczne, na które składa się bogata historia, ciekawe położenie i szereg atrakcji przyrodniczych.

Południowym skrajem wsi Stawki przepływa ciek wodny, na którym jest utworzony staw. Kiedyś zapewne było ich więcej i w związku z tym nazwa miejscowości.

Mieszkaniec tej miejscowości to – stawczanin.

W przeszłości na terenie miejscowości Kaczka istniał młyn wodny. Prawdopodobnie właścicielem był młynarz Kaczka, a może nazwa pochodzi od dużej liczby kaczek pływających na rzeczce Gośnica. Stąd należy domniemywać, iż stąd przyjęła się ta nazwa.

Mieszkaniec tej miejscowości to – kaczanin.

Grunty wsi Młyny Piekarskie usytuowane są na skraju rozległej doliny Warty. Młyny ongiś należały do majątku ziemskiego Piekary. W przeszłości funkcjonował tu na jednym z cieków wodnych młyn. Stąd wzięła się nazwa.

Mieszkaniec tej miejscowości to – młynowianin.
 

Historii wsi

Kaczka

Po raz pierwszy pojawia się w XVI-wiecznym dokumencie pisanym z 1570 roku. Był to wówczas tylko młyn, na którym Adrian Russocki - miecznik kaliski, zapisał posag swojej żonie Annie z Ciświeckich, córce Jana Ciświeckiego - wojskiego kaliskiego. Również w XVII wieku Kaczka występuje w dokumentach jedynie jako osada młyńska. Status kolonii, nabyła prawdopodobnie dopiero za sprawą niemieckich imigrantów, którzy pojawili się tutaj w XIX wieku. W końcu tego wieku było tutaj 12 domów zamieszkałych przez 116 osób. Niemiecka ludność uciekła stąd w 1945 roku, przed nacierającą Armią Czerwoną.

Młyny Piekarskie

Ślady osadnictwa na terenie tej wsi sięgają pierwszych stuleci naszej epoki. Świadczą o tym wykopane tutaj przez archeologów popielnice oraz pozostałości złożonych z nimi do grobów wartościowych jak na owe czasy rzeczy należących do zmarłych: ozdób, mieczów itp. Kolonia Młyny Piekarskie pojawia się w dokumencie z 1792 roku dotyczącego dóbr Mączyńskich. Chodzi tutaj o kontrakt spisany na podstawie zobowiązań z 1789 roku. Miejscowość (podobnie jak Kaczka) rozrosła się w XIX wieku za sprawą niemieckich osadników. Pod koniec XIX wieku w 20 domach mieszkało tam 171 osób. Była to duża i dobrze zorganizowana kolonia niemiecka, czego świadectwem jest pozostały po niej cmentarz ewangelicki.

Stawki

Stawki wydają się już ,,czysto niemieckim produktem''. Informacja o tej kolonii, pojawia się dopiero w XIX wiecznych źródłach pisanych, a konkretnie w spisie miejscowości parafii rzymskokatolickich (parafia Skęczniew) oraz w Słowniku Geograficznym Królestwa polskiego i Innych krajów Słowiańskich. Niemiecka ekspansja musiała być nader intensywna, skoro w 1827 roku był tutaj tylko jeden dom zamieszkały przez pięć osób, a nieco ponad pół wieku później w trzydziestu domach mieszkało tam już 299 osób. Niemiecka ludność radziła sobie znakomicie na tych terenach. Brak żyznych gleb nadrabiali dużą kulturą rolną i pracowitością. Dodatkowe środki czerpali z pracy rzemieślniczej (stolarstwa, koszykarstwa itp.) wykonywanych na ogół zimą.

Dzisiejszy obraz wsi

Kaczka powróciła nieomal do stanu sprzed kilkuset lat. Otaczające wieś sosnowe lasy, dostarczają dużej ilości ożywczego tlenu. Obserwacja ciekawych okazów żyjącej tutaj fauny (szczególnie gadów i płazów) sprawią z dużą radość i satysfakcję miłośnikom przyrody.

Młyny Piekarskie zamieszkuje około czterdziestu osób. Po żyjących tutaj Niemcach pozostał tylko cmentarz. Ostatnie, dobrze zachowane nagrobki, pochodzą z połowy XX wieku. Obecni mieszkańcy zajmują się głównie rolnictwem.

Stawki podobnie jak Młyny Piekarskie zamieszkuje około 40 osób. Pozostałością po niemieckich osadnikach są chylące się ku ruinie zabytkowe już zabudowania. Niektóre pochodzące jeszcze z XIX wieku. Wieś ma rolniczy charakter, ale podobnie jak dwie pozostałe wchodzące w skład sołectwa, chyli się ku upadkowi.

 

 

źródło: Stanisław Stasiak, Miasto i Gmina Dobra, przewodnik turystyczny, 2014 r.

 

Galeria

Brak nazwy
Brak nazwy
Brak nazwy
Brak nazwy
Brak nazwy